تا همیشه

پشت کاجستان ، برف.

برف، یک دسته کلاغ.
جاده یعنی غربت.

شاخ پیچک و رسیدن، و حیاط.


می نویسم، و فضا.


یک نفر دلتنگ است.
یک نفر می بافد.
یک نفر می شمرد.
یک نفر می خواند.

زندگی یعنی : یک سار پرید.
از چه دلتنگ شدی ؟
دلخوشی ها کم نیست : مثلا این خورشید،
کودک پس فردا،
کفتر آن هفته.

یک نفر دیشب مرد
و هنوز ، نان گندم خوب است.
و هنوز ، آب می ریزد پایین ، اسب ها می نوشند.

قطره ها در جریان،
برف بر دوش سکوت

و زمان روی ستون فقرات گل یاس.

سهراب سپهری