تا همیشه

هممم

خب راستش ادامه ی این جمله رو دوست داشتم یه متن ادبی بنویسم. و واژه هایی که در خیابان های ذهنت در حال دویدنند... 3>

اما خب خواستم بگم :

از وقتی تصمیم گرفتم ساکت باشم، یه عالمه حرف هاست که تو ذهنم شناور می شن وقتی یه نفرو می بینم. حرف هایی که زده نمی شن. اما تو ذهنت مدام داری بهشون ارزش می دی. ارزش گزاری اینکه گفتنشون بهتره یا نگفتن. (‌یه مسئله ی classification که ابعادش خیلی وسیع می شه گاهی!)

یه حرفایی هستن که هیچ وقت فکر نمی کردی نزدنشون بهتر باشه.... :-)

دنیای سکوت این روزهامو دوست دارم... ^_^