اگر به خانه ی من آمدی، برای من ای مهربان چراغ بیار. و یک دریچه که از آن به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم... اینجا گاهی با خودم حرف می زنم، یا شایدم گاهی که حرفای دیگران که به دل بشینه. اینجا شبیه خونه ی منه. خونه ی آدم ذهنشه و قلبش، مگه نه؟ بله، برای فهمیدن و شناخت من جای مناسبی نیست، ولی اگه دنبال نشونه واسه فهمیدنِ خودتون می گردید، شاید جرقه ای شه.