تا همیشه

خب.

امروز روز سختی بود. به این دلیل که توی پژوهش پیش نرفتم. توی یه مقاله گیر کردم و نمی فهمم چی به چیه. و هیچ کس هم نیست که کمکی کنه.

خوبه که اینجا، توی آلتو، یه عالمه آدم هست که معمولا اگه جایی گیر کنی می تونی ازشون کمک بگیری.

اما الان همه سفرن.

دلم توی شرایط بهانه گیریه... انگار دلم می خواد یکی نازمو بکشه. انگار می خوام یکی بهم بگه که تو می تونی و واقعا بهش باور داشته باشه. در واقع یکی که بهم ثابت کنه من می تونم. و این باور به درونم نفوذ کنه.

دلم می خواد دانش آمار و احتمالاتم بیشتر شه. کاش یه راهی براش پیدا کنم. باید کتاب آکی رو بخونم. اینجوری چیزایی که یاد گرفتم هم جمع و جور می شه توی ذهنم. مشق آخر هفته هم جور شد.