تا همیشه

کاش یه کسی پیدا می شد که پر از عشق بود، قابل اعتماد بود و معیارهای منو برای دوستی هم داشت. نمی دونم آدما چطور به این راحتی به هم دلبسته می شن، ولی من که تا وقتی معیارهای اولیه م وجود نداشته باشه، نمی تونم به کسی دل بسپرم.

کاش فاصله بی معنی بود... کاش می شد طی الارض کرد و به اونکه دوست داری رسید.

امروز توی جلسه ی تراپی، تراپیستم بهم گفت که یعنی یکی اینجاها پیدا نمی شه؟ خندیدم... ولی ته دلم فکر می کردم که نه... تو کل دنیا من همین یک نفرو تا الآن پیدا کردم. چطور یکی دیگه پیدا بشه؟

سال ها پیش، پرستو می گفت که امیدوارم راهش باز شه و به اون مدل آدمایی که دوست داری دست پیدا کنی. واقعا منم امیدوارم الآن. 

و می دونم که سال ها بعد میام، این پست رو می خونم و می خندم. ولی خب... فعلا که هیچ خنده دار هم نیست :دی