تا همیشه

از طرفی، برنامه ریزی واسه آینده و تا دقت خوبی محاسبه کردنشون خیلی خوبه

و در عین حال قطعی کردنشون اینقدرا هم خوب نیست.

به قول آرش، Don't Settle!

و این قطعی کردن برنامه ها برای n سال بعد، فرصت اتفاق های بهتر رو می گیره از آدم.

باید به عنوان حداقل ها بهشون نگاه کرد شاید... اگر تمام ذهنمون رو پر نکنن و بهمون اجازه بدن که بازم اجازه ی ورود به راه های جدید بدیم!

باید این توانایی رو داشت که هر لحظه یه راه جدید که "به نظر تا حد خوبی، خوب می اومد" از راه رسید، بتونیم تا یه مقدار خوب جلوترش رو تحلیل کنیم و تغییر بدیم.

شاید بهتر باشه که بگیم: Be ready to change

البته!

خیلی وقتا من آدمی بودم که همیشه به Exploration بهای زیادی دادم و سعی کردم توی زمینه های زیادی هم Exploit کنم. اما بازم این حرفا لازم بود شاید...

به قول خانوم دکتر: به فکر این نباش که اگه فلان کار رو کنم احتمال رسیدن به فلان هدف کم می شه! باید ادامه داد ... و مطمئن بود که اگه واقعا" جای تو باشه و قرار باشه که کاری به دست تو انجام شه، به اونجایی که بهترینه می رسی... :-)

پ.ن. : یکم شک دارم به بعضی از حرفایی که آوردم بالا اما... ادامه می دهیم فعلا"! :دی