تا همیشه

روزهای من...

تا همیشه

روزهای من...

تا همیشه

اگر به خانه ی من آمدی، برای من ای مهربان چراغ بیار.
و یک دریچه که از آن به ازدحام کوچه ی خوشبخت بنگرم...
اینجا گاهی با خودم حرف می زنم، یا شایدم گاهی که حرفای دیگران که به دل بشینه.
اینجا شبیه خونه ی منه. خونه ی آدم ذهنشه و قلبش، مگه نه؟
بله، برای فهمیدن و شناخت من جای مناسبی نیست، ولی اگه دنبال نشونه واسه فهمیدنِ خودتون می گردید، شاید جرقه ای شه.

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
بایگانی
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
آخرین نظرات
نویسندگان

۱۱۱ مطلب با موضوع «روزنوشت» ثبت شده است

Silence!...

Sunday, 26 Tir 1390، 05:00 PM

سکوت را دوست دارم،

 نه تنها به خاطر اینکه سرشار از ناگفته هاست، نه تنها به این دلیل که مالامالِ از آرامش است

سکوت را دوست دارم که لبریز از دوست داشتنی هایم ، خاطراتم از خود، سرشار از لحظه لحظه های من است.

سکوت را دوست داشتن دلیل نمی خواهد دیگر ! آری ،بی دلیل حتی! سکوت را دوست دارم ! ... (:


دیوار کوتاه؟

Thursday, 26 Khordad 1390، 05:00 PM

بی چاره دنیا!...

دیوار از او کوتاه تر پیدا نکرده اند انگار! اما نگران نباش دنیای من، غصه هم نخور حتی.

من می دانم؛

می دانم و تو را خوب می شناسم که دریا، بلکه اقیانوس خوبی هایی؛ آری! اقیانوس خوبی ها... .

می گویند یک رو نیستی و دورنگی با آن ها؟!...

زنهار که دورویی از مردم اینجاست و این تویی که همچون آینه جز به حقیقت سخن نمی گویی، آشفته می شوی حتّی و دلگیر از دورویی هاشان. ایمان دارم به مهربانیت که می بخشایی تهمت ها و سنگ دلی هاشان را.

آخر می دانی؟! مردم هم گناهی ندارند شاید!، به دنبال پناهی اند تنها، تا مشکلاتشان را، ناراحتی هاشان را و هرچه هست به دوشش بیندازند و خالی شوند. آری... خالی!

و چه خوبی توِ، و چه صبور و دوست داشتنی که پناهگاه نامهربانی هایشان هستی...

دنیای عزیز و مهربانم!

از آرامش دوست داشتنی ت سپاسگزارم؛ و این همه زیبایی.

می دانستی که تا به امروز هیچ دامانی را پرمحبت تر ،و سرشارتر از آرامش نیافتم که دامان تو را؟! ...

هر چه هست ، مخلوق همان خالقی آخر ! که دوست داشتنی ترین دوست داشتنی هاست ... (:

دنیای من !

این را بدان تنها،

که تمام آسمان ها و زمین هم دست به یکی کنند، دست کم ماه آسمان باتوست. و تو تنها نیستی دنیای من!

دنیای صاف و پاک و آرام و بی ریای دوست داشتنی من !،

تا بی نهایت دنیا، دوستت دارم ...

 

رکود و صعود!

Thursday, 5 Khordad 1390، 05:00 PM

این روزهای عجیب انگار در گذرند و چه سرعتی! ، و نمی گذرند و ساکن و چه رکودی باز...

دل گیر و غمناک ، و هم سرشار از بودن و دوست داشتن ها.

می دانم می شود! می دانم می گذرد و روزی ست که دوست دارم ادامه یابد باز ، پیش نرود و بمانیم حتی... ساکن شویم و تنها سرشار از شادی و بودن و دوست داشتن باشیم.

می شود می شود می شود! ... تنها کافیست بخواهیم؛

کافی ست "ب خ و ا ه ی م" .